Julia Góreczna
Opracowanie treści
Lidia Liberska
Opracowanie merytoryczne
Kontrola czynności jednoczesnych
Kontrola czynności jednoczesnych, znana również jako kontrola uwagi podzielonej, odnosi się do zdolności równoczesnego wykonywania dwóch lub więcej zadań lub czynności. Jest to proces, w którym jednostka musi skupić uwagę na więcej niż jednym zadaniu jednocześnie, koordynując swoje działania w taki sposób, aby efektywnie wykonać wszystkie zadania. Kontrola czynności jednoczesnych wiąże się z umiejętnością zarządzania uwagą i zasobami poznawczymi w sytuacjach, w których występuje równoczesne przetwarzanie informacji.
- Podział uwagi. Kontrola czynności jednoczesnych obejmuje zdolność do podziału uwagi między różne zadania. Osoba musi skoncentrować się na jednym zadaniu, jednocześnie utrzymując świadomość drugiego zadania.
- Priorytetyzacja. W przypadku wykonywania wielu zadań jednocześnie konieczne jest określenie priorytetów. Niektóre zadania mogą wymagać większej uwagi niż inne, co może się zmieniać w zależności od kontekstu i sytuacji.
- Planowanie i organizacja. Kontrola czynności jednoczesnych wymaga umiejętności planowania i organizacji działań. Osoba musi zdecydować, jak efektywnie przypisać zasoby uwagi do poszczególnych zadań.
- Elastyczność poznawcza. W miarę potrzeby jednostka musi elastycznie dostosować swoje działania i uwagę do zmieniających się warunków. Elastyczność poznawcza umożliwia dostosowanie się do nowych informacji i sytuacji.
- Zasoby poznawcze. Skuteczna kontrola czynności jednoczesnych wymaga dobrze zarządzanych zasobów poznawczych takich jak pamięć operacyjna, zdolność przetwarzania informacji i koncentracja uwagi.
Bibliografia
Maruszewski, T. (2001) Psychologia poznania. Sposoby rozumienia siebie i świata. Gdańsk: Gdańskie Wydawnictwo Psychologiczne