Dwuczynnikowa teoria zdolności

Antonina Mądzik
Opracowanie treści

Julia Odelga
Opracowanie merytoryczne

Dwuczynnikowa teoria inteligencji

Opracowana przez Spearmana dwuczynnikowa teoria zdolności zakłada, że wszystkie zdolności człowieka składają się z inteligencji ogólnej – czynnik g – i zdolności specyficznych – czynnik s. Czynnik g jest stały i różny dla każdej dla jednostki. Czynniki są niezależne od g i siebie nawzajem

Czynnik g

Działanie czynnika ogólnego, nazywanego energią umysłową, opiera się na procesach poznawczych – nabywaniu doświadczenia, edukcji relacji (dostrzegania stosunku między elementami) i edukcji korelatów (dostrzegania elementów, znając ich stosunek). Czynnik ogólny nie zmienia się w ciągu życia i jest inny dla każdej jednostki.

Czynnik s

Czynnik specyficzny określa zdolności specjalne i pozostaje niezależny od czynnika ogólnego. Analizy nie wykazały jednak istnienia czynnika specyficznego.

Bibliografia

Strelau, J. (2023). Różnice indywidualne. Historia – determinanty – zastosowania. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe Scholar