Antonina Mądzik
Opracowanie treści
Julia Odelga
Opracowanie merytoryczne
Dwuczynnikowa teoria inteligencji
Opracowana przez Spearmana dwuczynnikowa teoria zdolności zakłada, że wszystkie zdolności człowieka składają się z inteligencji ogólnej – czynnik g – i zdolności specyficznych – czynnik s. Czynnik g jest stały i różny dla każdej dla jednostki. Czynniki są niezależne od g i siebie nawzajem
Czynnik g
Działanie czynnika ogólnego, nazywanego energią umysłową, opiera się na procesach poznawczych – nabywaniu doświadczenia, edukcji relacji (dostrzegania stosunku między elementami) i edukcji korelatów (dostrzegania elementów, znając ich stosunek). Czynnik ogólny nie zmienia się w ciągu życia i jest inny dla każdej jednostki.
Czynnik s
Czynnik specyficzny określa zdolności specjalne i pozostaje niezależny od czynnika ogólnego. Analizy nie wykazały jednak istnienia czynnika specyficznego.
Bibliografia
Strelau, J. (2023). Różnice indywidualne. Historia – determinanty – zastosowania. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe Scholar