Bartosz Stolarki
Opracowanie merytoryczne
Nina Wilk
Opracowanie treści
Refleksyjność i impulsywność (Kagan)
Koncepcja ta powstała w oparciu o badania rozwojowe na dzieciach, które w sytuacjach niepewności przyjmowały różne taktyki w rozwiązywaniu problemów. Różnice dotyczyły głównie szybkości reakcji i liczby popełnionych błędów. Znaczenie podstawowe miałby mieć czas zastanawiania się nad rozwiązaniem, a poprawność odpowiedzi byłaby jego pochodną. Ten styl kontroli jest związany ze stopniem kontroli nad własnym funkcjonowaniem poznawczym, sposobem definiowania przez jednostkę kompetencji poznawczych, stopniem tolerancji na odroczenie wzmocnienia lub ryzyko poznawcze czy ze strategią poszukiwania informacji. Ten wymiar stylu poznawczego zakłada, że im szybciej osoba udziela odpowiedzi tym więcej błędów popełnia. Styl ten jest zmienny w czasie a refleksyjność wzrasta z wiekiem.
Funkcjonowanie w wymiarze refleksyjność i impulsywność
- Impulsywność lepiej sprawdza się w rozwiązywaniu problemów konwergencyjnych a refleksyjność wspiera rozwiązywanie zadań dywergencyjnych.
- Refleksyjność hamuje łatwość wypowiedzi i utrudnia naukę języków obcych
- Istnieją przypuszczenia, że impulsywność utrudnia wykonywanie prac wymagających dużej koncentracji uwagi i staranności a refleksyjność sprawiam że uciążliwe staje się funkcjonowanie w sytuacjach wymagających pośpiechu, szybkiego podejmowania decyzji, improwizowania i brania ryzyka, obszar funkcjonowania zawodowego nie jest jednak w tym kontekście dobrze zbadany.
- Dzieci impulsywne cechują się większą agresją i konfliktowością, a dzieci refleksyjne są wyżej planowane w zachowaniach prospołecznych.
- Młodzież oceniająca rówieśników, przypisuje osobom refleksyjnym wyższą atrakcyjność fizyczną i wyższą efektywność kontaktów społecznych, większą zaradność i powodzenie u płci przeciwnej. Nie stwierdzono różnic między osobami impulsywnymi a refleksyjnymi w cechach takich jak sprawność intelektualna, sprawność fizyczna czy odporność emocjonalna.
Bibliografia